Niektórzy dzielą wina na czerwone i białe. Inni na francuskie i resztę świata. Jedni są fanami win polskich, inni uważają, że nie ma czym się ekscytować… 12 kwietnia br. na MADE FOR Restaurant w Krakowie (forsolutions.pl/konferencje-gastronomiczne/made-for-restaurant-krakow-2019/) weźmiemy pod lupę wina naturalne, biodynamiczne, eko, vegan… Polskie też 😉 Nieważne, który z winiarskich obozów reprezentujecie – po felietonie Jakuba Janickiego zapragniecie kieliszka pomarańczowego (sic!) wina.
– Trudno jest być prorokiem we własnym kraju – pomyślałem sobie ostatnio nieskromnie. Okoliczności jednakowoż nieskromności sprzyjały. W dłoni trzymałem kieliszek, a w kieliszku mieniło się neonowo pomarańczowe polskie wino z Doliny Baryczy. Osiem miesięcy w kwewri, sześć w stali, akacjowo-lipowy bukiet i całkiem zadzierżyste usta, lekko – jak wszystko w tym kraju – zdekoncentrowane, ale w sumie wino było bardzo dobre. I pomarańczowe, pomarańczowe jak cholera.
Nad tym kieliszkiem naszły mnie wspomnienia. Kilkanaście kilogramów i parę centymetrów zakoli temu spróbowałem swojego pierwszego wina pomarańczowego, od Dario Princica bodajże, i w następstwie oniemiałem. Chyba podskórnie czułem, że moja przygoda z winem nabierze od tego momentu zupełnie nowego wymiaru. Wsiąkłem w wino naturalne, a raczej to ono we mnie wsiąkło i wsiąka od wielu lat, wciąż niosąc te samą, niezapośredniczoną przyjemność. Nawróciłem się wtedy, nie bójmy się mocnych słów, w tej niepozornej piwniczce, wśród dobrych ludzi, nad kilkoma niezwykłymi butelkami łamiącymi wszystkie reguły które z pilnością do tej pory studiowałem. Z Szawła Paweł.
Jak każda wiara, także i wiara w wina naturalne hartuje się w ogniu prześladowań. Te wszystkie ironiczne uśmiechy, pobłażliwe spojrzenia, wyrafinowana ironia i chamski hejt… Wino jest zaskakująco poważną sprawą dla zaskakująco wielu osób. Zdarzały się momenty zwątpienia, bo kiedy wszystko opiera się na zmysłach, łatwo ulec sugestii, że te mogą nas oszukiwać. Zdarzały się też rozczarowania, wino naturalne nie jest dobre per se, po prostu ma tendencje do bycia dobrym częściej.
Nie uważam się za wybitnego znawcę niczego, także wina. Nie mam się za przesadnie dobrego popularyzatora. Jestem daleki od przypisywania sobie jakichkolwiek zasług – po prostu wielką satysfakcję sprawia mi fakt, że te nierozumiane i odsądzane od czci i wiary wina naturalne kręcą coraz większą liczbę ludzi. Widzę to nalewając je do kieliszków, podsłuchując rozmowy w sklepach i barach, patrząc na polską scenę winiarską. Nawet jeżeli pozostaliśmy sekciarzami, to sekta rośnie w siłę. Sprzyjają temu globalne trendy; kiedy magazyn Glamour napisał w tym roku, że Orange is the new Rose miałem mieszane uczucia, jak szanujący się hipster, gdy jego ulubiona niszowa kapela nagra hit, który puszczą w radiu. Doszedłem jednak do wniosku, że nie dam prasie popularnej odebrać sobie pomarańczowych przyjemności, zwłaszcza, że doświadczałem ich before it was cool.
Tak więc, choć staram się zachowywać do wina zdrowy dystans, ta polska pomarańcza z Doliny Baryczy wzruszyła mnie prawie do łez. Historia naszych win – naszych wyborów, prywatnych krucjat, oczarowań i rozczarowań, ludzi, z którymi je dzielimy – jest w końcu jedną ze ścieżek, jakimi plecie się życie. Nie należy traktować jej z przesadną rewerencją, jak zresztą niczego na tym padole, ale to nie oznacza, że nie mamy czasem prawa do odrobiny sentymentalnej satysfakcji. Pomarańczowej jak cholera.
***
Felieton oryginalnie ukazał się w Magazynie WINO. Udostępnienie za zgodą Autora.
***
Jakub Janicki – dziennikarz kulinarny i winiarski („Ferment. Pismo o winie.”), popularyzator win naturalnych, twórca kart win dla restauracji. Działacz Slow Food, okazjonalnie konferansjer. Na co dzień dyrektor kreatywny w Agencji Reklamowej Opus B.
Podczas konferencji MADE FOR Restaurant w Krakowie (12.04.2019) Jakub weźmie udział w dyskusji: Innowacje w świecie win. Naturalne, biodynamiczne, eko, wege – wymysł czy must have?
Bilety na wydarzenie: forsolutions.pl/konferencje-gastronomiczne/made-for-restaurant-krakow-2019/